آن شرلی با موهای زیتونی

آن شرلی با موهای زیتونی

خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار
آن شرلی با موهای زیتونی

آن شرلی با موهای زیتونی

خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار

19-

کلاس خیاطیم رو خیلی دوست دارم.اصلا عاشقشم.وقت کم میارم.نمیرسم اما بازم دوسش دارم. 

چند روز پیش یکی از دامن هایی که دوخته بودم رو به عزیز نشون دادم.همون روزها که نبود دوخته بودمش.کلی ذوق کرد.بوسید دامنه رو. 

دیشب خیلی خسته بودم.عزیز اینروزها خیلی بهتر از قبل  میبینه که چقدر دارم برای زندگیمون تلاش میکنم.میبینه که چقدر روحیه وانگیزه دارم و ذوقمو میکنه.وقتی بهش میگم خستم میگه اره کارت زیاده و همین یه جمله منو کلی دلگرم میکنه. 

دوستت میدارم عزیز

18

چرا انقدر خوردن سخته.اصلا چرا وزن من زیاد نمیشه.خورد وخوارکم عالی هست.وزنم قبل از لاغر شدن ۵۸ بوده.یعنی اینکه استعدادشم دارم.دلیل لاغر شدنم فشارهای قبل از ازدواجم بود که الان به لطف خدا در ارامش کامل هستم.یعنی شب که سرمو میذارم رو بالش صبح ساعت ۶.۵ بیدار میشم. 

چرا من چاق نمیشم؟؟؟؟ 

مثلا دیروز صبح باید ناشتا ازمایش میدادم .بعد ازمایش نصف نون که عزیز برام گذاشته بود خوردم با نصفه طالبی.بعدش تا ظهر چند تا کشک.بعدش هم اب گوشت چرب.سیر سیر شدم.بعد از کلاس خیاطی انقدر گرسنم بود که داشتم میمردم.ساعت حدود ۶.۵کلاسم تموم شد.یادم رفته بود لقمه عصرونم رو بردارم بدو بدو رفتم خونه یه پفک کوچیک خوردم.احمدی خوردم.کشک خوردم.بعدشم شام یه بشقاب برنج خوردم .فقط از مرغ خوشم نمیاد .مرغشو کم خوردم.بیشتر بخاطر عزیز که مرغ دوست داره میپزم. 

 

بیشتر وقت ها هم ناهار برنج میخورم هم شام.میان وعده صبح چند تا کاکائو یا کشک میخورم.یه مدت بادام میخوردم حالا ازش زده شدم.بعد از ظهر ها هم معمولا یه چیزی میخورم.اونوقت دیروز رفتم دیدم نزدیک ۸۰۰ گرم وزن کم کردم.شده بودم ۵۱.۴ .دیدم اعصابمم بهم میریزه.اصلا بهش فکر نکردم.فقط به خودم گفتم.درست میشه.ناراحت نباش.شاید چون الان خیلی گرسنته وزنت کشیده پایین.یا شایدم این شلوارم به نسبت شلوار قبلی سبکتره.. 

غذا خوردن برام لذتی نداره.در ۸۰ درصد مواقع فقط رفع نیازه وجهت افزایش وزن. 

وزن ایده ال من بین ۵۵ تا ۵۸ هست.من دو ماه زور میزنم بشم ۵۳.تازه رفتم رو ۵۱. 

 

 

بچه ها بنظرتون شیر خشک بخورم؟؟؟؟؟؟   اخه این بچه هایی که با شیر خشک تغذیه میشند خیلی سریع چاق میشند.

17

عزیز دیشب اومد.خیلی دلش برام تنگ شده بود و دلم براش.... 

 

امروز صبح باید میرفتم آزمایشاتم رو میدادم.باید ناشتا ازمایش میدادم.عزیز برام لقمه گذاشت .برام یه دونه از این طالبی شیرین خوشمزه ها (اناناسی ها) هم گذاشت که تو شرکت بخورم.دلم میخواست قبل از رفتنم چند صفحه قرآن بخونم اما دیر شده بود.تو راه چند تا آیت الکرسی خوندم.عزیز هم اومد تو آزمایشگاه پیشم نشست.بهش گفتم دیرت نشه.گفت نه ازمایش های تو واجبتره. 

وقتی خواستم برم تو اتاق نمونه گیری ، از پرستار پرسیدم عیبی نداره همسرم هم بیاد تو.گفت نه خلوته .طوری نیست.به عزیز گفتم اومد پیشم. دلم میخواست عزیز لحظه به لحظه باشه.

 

نشستم رو صندلی و اروم تو دلم گفتم"بسم اله الرحمن الرحیم" 

 

این بسم اله با بقیه بسم اله های عمرم  فرق میکرد.بسم الهی بود که با بند بند وجودم الله رو  حس میکردم که الله کنارمه و میشنوه صدا م رو که دلم میخواد بچم صالح باشه.همونی که خودش هم میخواد. 

 

الان که دارم اینا رو مینویسم اشک تو چشمام جمع میشه. 

 

خدایا اخر و عاقبت همه مارو ختم به خیر کن. 

 

الهی چنان کن سرانجام کار/تو خشنود باشی وما رستگار

16

چند وقت پیش رفتم داروخونه.میخواستم خمیردندون بگیرم.رفتم جلو گفتم خانوم یه مسواک بهم بده .وقتی چند نمونه مسواک آورد دیدم ای وای باز اشتباه کردم من خمیردندون میخوام.گفتم ببخشید من خمیردندون میخواستم!! 

یاد خانوم شیرزاد ساختمان پزشکان افتادم.همش قاطی میکرد. واس تلطیف فضا به دختره گفتم من خانوم شیرزادم.همیشه مسواک و خمیردندون و شمال و جنوب و شرق وغرب و بالا وپایین رو با هم قاطی میکنم

 

اینم یه نگاه بهم کرد گفت بفرمایید پای صندوق.تو دلم گفتم این دختره چقد بد عنقه حالا یه لبخند میتونستی باهاش بزنی.چرا انقدر لجی.رفتم صندوق.منتظر شدم که صدام کنند برم حساب کنم.دیدم صندوق دار ، پشت سر هم داد میزنه خانوم شیرزاد 5 هزار تومن!!!  شـ ـکلـک هاے پـ ـادشـاه وَ مـَ ـلکـ ـه  حالا منم منتظر که زودتر صدام کنند برم خرید.یه جرقه تو ذهنم خورده شد و

 

یه نگاه به اطرافیانم انداختم یه نگاه به خودم .با ترس ولرز رفتم جلو گفتم آقا ببخشید خانوم شیرزاد چی خریده.شکلک های شباهنگShabahang 

 گفت خمیر دندون!!!   

 

آه از نهادم بلند شد.  با صندوق حساب کردم.صندوق داره هم گفت خانوم چرا انقدر صداتون میکردم نمیومدید شما که همینجا نشسته بودید.

دختره از من شیرزادتر بوده. .واس اینم لجش گرفته بود که لابد با خودش فکر می کرده حالا کی گفته خودتو معرفی کنیییی!!! (با لهجه خانوم شیرزاد بخونید) 

 

 

-بعدش رفتم برای دختره یه دور توضیح دادم دیدم این باز نمیگیره.فکر کنم اصلا یه قسمت از ساختمان پزشکان رو هم ندیده بوده که بفهمه من چی میگم. ازش تشکر کردم و عطای این تلطیف فضا رو به لقاش بخشیدم. و دوان دوان اومدم بیرون

15

دیروز با عزیز و خواهر 3 وبچش و شوهرش رفتیم خونه خواهر 1..برا ناهار رفتیم تو باغ.یه باغ پر از شکوفه های سفید و صورتی.وقتی باد میزد شکوفه ها از درخت میریختند پایین.انگار که باران شکوفه سفید وصورتی باشه.عین این فیلم های کارتونی.بی نظیر بود طبیعتش. 

 

عزیز همیشه میگه استان شما خیلی بی اب و علفه.زندگی تو استان ما بیشتر جریان داره. 

من هم قبول دارم که جنوبیا خیلی خونگرمند.خونگرمتر از استان ما و حتی خوش اب وهواتر. 

 

دیروز که رفتیم تو باغ شکوفه های سفید صورتی.به تلافی حرفهاش بهش گفتم به عمرت یه همچین منظره ی قشنگی دیده بودی؟ببین چقدر قشنگه این شکوفه ها.گفت بنده خدا بذار ببرمت تو باغ پرتقال.شکوفه های اونجا رو ببینی.اونجا هم چیزی کم نداره. 

 

عزیز با همسر خواهرم در موردش طرحش صحبت کرد.شاید یه وقت بخواد بره تو شهر خودش طرحش رو اجرا کنه.هم بدلیل صرفه بیشتر اقتصادی در اونجا و هم به دلیل اینکه اونجا اشنا داره.دایی های خودش اگر بخواند میتونند کمک کنند و در کل مشکلات اونجا کمتره.نمیدونم چی پیش میاد.اما اگر قرار باشه که طرحش رو اونجا عملی کنه تا روپا ایستادن کارش من کارم رو رها نمیکنم و این یعنی دور از هم زندگی کردن.برام خیلی سخته.خیلی زیاد.دیشب که میخواست برای 2 روز بره بهش گفتم عزیز یه چیزی داره قلبم رو فشار میده.قرار ندارم.احساس میکنم یه چیزیم رو گم کردم...حالا بخوام یکسال یا کمتر یا بیشتر دور از هم باشیم.البته همه این ها فعلا تو فکر ماست.شاید اصلا نشه عملیش کنی.اما اگر عملی بشه شرایطمون اینجوری میشه...وبعدشم به قضیه بچه دار شدنمون فکر میکنم.اینکه دلم میخواد اگر قراره خداوند مارو صاحب بچه ای کنه حتما عزیز پیشم باشه.نه به لحاظ مراقبت جسمی. از لحاظ روحی احتیاج به عزیز دارم.اصلا وجود مرد در کنار زن باعث ارامش زن و در نتیجه جنین میشه.چند وقت پیش یه جا خوندم نوزاد وقتی تو شکم مادرشه هر وقت که مثلا پدرش داد بزنه عضلات شکم مادر منقبض میشه و بچه اون ترس و استرس رو دقیقا دریافت میکنه و مبهوت میمونه.وقتی هم که به دنیا میاد با داد های پدرش مبهوت و خیره میمونه.مثل زمان جنینی و این صدا رو میشناسه. 

  

اما امید زیادی به خدا دارم.خودمون رو سپردم دستش.امیدوارم مارو به بهترین جاها بکشونه.شکوفه(خصوصی های یک زن ) گفته بود ارزوهاتون رو مکتوب بنویسید یه جایی تا براورده بشند. 

زیاد اعتقادی به  انرژی مثبت و اینا ندارم.یعنی من خودم به شخصه تو دنیا فقط یک نیرو  و یک قدرت میشناسم که توانایی مافوق داره واونم خداست.اگر این انرژی مثبت و کائنات همون باشه که هیچ اگر نباشه اعتقادی بهشون ندارم.مینویسمشون تا سال بعد که اومدم خوندم ببینم کدوم براورده شده 

1- از بین بردن بزرگترین خصوصیت منفی در وجودم که به هیچکس ازاری نمیرسونه بجز خودم .کسی ازش خبر نداره جز خودم.شاید عزیز هم خیلی کم متوجهش شده.اما از خدا خواستم و میخوام بهم کمک کنه از بین ببرم.زندگی بهتر وسالمتر وبا ارامش تر خواهد شد 

2- رسیدن عزیز به ثبات شغلی و ارزوهاش وایده هاش(عزیز در کل مرد خلاق و ریسک پذیری هست ) 

 

3- داشتن یه نی نی اول صالح وسالم و دوم خوشگل. 

دلم میخواد چشم هاش به عزیز بکشه.پوستش به امیر عباس پسر خواهرم بکشه (پوست پسر خواهر به فامیل های باباش رفته!!!).گونه هاش به خواهرم بکشه.دماغش به خاله عزیز بکشه.لب هاشم حالا به هرکی کشید.لب هممون از نوع معمولی هست...حالت صورتشم به عزیز یا به خواهرش بکشه.حالت چشماش به بابام هم رفت خوشگله. 

دلم میخواد دوتا بچه داشته باشم اولیش پسر باشه.اسمشم انتخاب کردم.از چند سال پیش.بچه دومم هم دختر .اما هنوز اسمی که هم خوشگل باشه هم با معنی براش پیدا نکردم 

4-ادم ها هر چقدر که عزیزانشون رو دوست داشته باشند بازم خودخواهند الان که رسیدم به اینجا یاد همه عزیزانم افتادم که ارزوهای خوب براشون دارم. 

 

اگه به من بگند فقط میتونی یه ارزو بکنی  واون یک ارزو حتما براورده میشه نمیدونم باید چی بگم.نمیدونم بزرگترین ارزوی عمرم چی هست.شما میدونید؟؟؟؟ 

 

 

یه خاطره دیگه از خوابگاه بگم وبرم.تولد امام محمد کاظم بود.حاج اقا میومد تو خوابگاه نماز جماعت میخوندیم.اون شب بعد نماز ولادت امام رو تبریک گفت وبعدش گفت البته شما ها که اسمتون کاظم نیست اما تو خوابگاه اقایون هر کی که اسمش کاظم باشه بهش یه کادو میدند.منم چادرمو گرفتم تو صورتم گفتم حاج اقا اسم من کاظمه.البته تو خونه صدام میکنند اقا کاظم!!! 

هیچکس انتظار شوخی با حاج اقا رو دیگه نداشت.حج اقا وبچه ها زدند زیر خنده.تا یه مدت بچه های بسیجی صدام میزدند اقا کاظم

 

14- ادامه خاطرات خوابگاه

طبق تقاضای مکررررررر دوستان گفتیم یه دونه دیگه از اون سوتی هامون رو بگیم .شمام بهمون بخندید. 

 

سالهای اخر دانشگاه بودیم.اونموقع ها کسی بلد نبود از تلفن های داخلی خوابگاه، شماره یه داخلی دیگه رو بگیره.داخلی ها هم اینطور بود که هر 1 یا 2 اتاق یه داخلی برا خودش داشت .بچه های رشته ما تونسته بودن راهی پیدا کنند که با یه داخلی شماره یکی دیگه رو بگیری.کسیم نمیدونست.زیاد لو نمیدادیم که این روش رو بلدیم .چون بچه ها میرفتند به سرپرست میگفتند و اونم مارو استنتاق می کرد که چرا راههای خلاف قانون به بچه ها یاد میدید.یه راز بود. 

 خودمون هر وقت باهم کار داشتیم نمیرفتیم دم اتاق.از همین تلفن داخلی با هم حرف میزدیم. البته خیلی کم که بقیه متوجه نشند. 

یه روز گفتیم از این علممون استفاده کنیم یه ذره بخندیم.زنگ زدیم رو داخلی یکی از دوستهامون که بشدت تو فاز پسرای دانشگاه و خواستگاری وازدواج بودند. به  سحر که دقیقا تو خط دید ما تو سوئیت روبرویی بود زنگ زدیم.

-الو سحر خانوم 

-بله بفرمائید 

خوب هستید سرکار خانوم 

-مرسی شما 

من خواهر اقای ایکس هستم همکلاسیتون.ایشون از شما خیلی خوشش اومده.مدت هاست زیرنظرتون گرفته.اگر اجازه بدید بیام خدمتتون که بیشتر با هم اشنا بشیم(از اینورم داشتیم هی نگاش میکردیم و میخندیدم) 

سحر تو تفکر عمیق فرو رفته وبعد چند ثانیه من من کردن با کلی ناز و کرشمه فرمودند اجازه بدید من با خانواده ام صحبت کنم.ما هم یه ذره اصرار که لطفا سریعتر صحبت کنید .اینم گفت باشه من آخر هفته که رفتم خونمون با خانوادم صحبت میکنم.ازش خداحافظی کردیم و گوشی گذاشتیم. 

ما ۴-۵ نفری داشتیم از اینور سالن نگاش میکردیم و بهش میخندیدیم.یکی از بچه ها داد زد اهای سحر زودتر با خانوادت صحبت کن.اینم هاج و واج فقط داشت نگاه می کرد.اوردیمش تو اتاقمون و براش توضیح دادیم قضیه رو.اینم مارو گرفت به باد فحش ولگد.هرچی فحش تو عمرش یادگرفته بود تو ۵ دقیقه نثار روح وروانمون کرد.گفتیم اینا کلا اکیپی خیلی دلشون میخواد یه پسر ازشون خواستگاری کنه.به سحر گفتیم سحر تو به کسی چیزی نگو تا صنم رو هم بفرستیمش تو باقالی ها. 

سحر وصنم و دو سه تای دیگه یه اکیپ بودند.اون دوتای دیگه میرفتند کلاس بدنسازی.رشتشون هم طوری بود که احتیاج به درس خوندند نداشت.میخوردند ومیخوابیدند.جرات نداشتیم اون دوتا رو سرکار بذاریم.میزدند له و لوردمون میکردند.صنم وسحر ساده تر بودند. 

زنگ زدیم به صنم .دوباره همون سناریوی قبلی.منتها اینسری به صنم گفتیم فردا روز ولادت حضرت علی هست.دانشگاه هم تعطیله .اگر اجازه بدید تو این روز خوش یمن با مادرم و خالم و...بیایم دیدنتون.اونم قبول کرد. 

فرداش که روز عید غدیر بود اکیپ ما سفارش پیتزا داده بودند.بعد از خوردن ناهار گفتیم اماده شیم بریم دیدن عروسمون.یکی از جعبه های پیتزا رو برداشتیم و توش یه سری ات اشغال ریختیم (اگه گفتید توش چی ریختیم.مخففش ن.ب هست)به عنوان جعبه شیرینی.یه جارو دستی هم برداشتیم دورش روزنامه پیچیدیم به عنوان دسته گل.من تو دوستام از همه قدم بلندتر و هیکلی تر بود.قرار شد من داماد بشم.یه شلوار لی پوشیدم با یه کاپشن.موهامو که کوتاه هم بود با کش بستم و بچه ها با مداد چشم برام یه ریش پروفسری محشر کشیدند.خیلی خوشگل شده بودم.همونجا ارایشگره و چند تا از دخترا ازم خواستگاری کردند که باهاشون ازدواج کنم. 

یکی دیگه از دوستام شده بود مادر عروس.چادر نمازشو بست دور کمرش .از رو چادرش یه تسبیح گنده انداخت.شده بود عین گردنبند خاله قورباغه.خواهرداماد هم  یکی دیگه از دخترا بود .موهاشو خرگوشی بست.مادر وخواهر داماد هر دوشون یه رژ برداشتند و یه دایره قرمززززززززز بززززززرگ کشیدند رو گونشون به عنوان رژگونه.با این بند وبساط رفتیم خواستگاری بنده!! 

 

.خنده هم امونمون رو بریده بود.سرپله ها وایسادیم خوب خندیدیم بعد رفتیم طبقه بالا. 

وارد طبقه اونا که شدیم یه ذره انگار همه چیز مشکوک بود ولی گفتیم ما خودمون رو نمیبازیم.حتما به خواستگاری صنم میریم.حالا خدابزرگه بریم. 

رفتیم در زدیم تا اینا اصلا منتظر اومدن یه خواستگار نیستند.موهای صنم عین موهای یک شیییییر ژولیده بود.بقیشون هم که رو تختشون دراز کشیده بودند.تعارف هم نمی کردند بریم تو.خودمون یه تعارف به خودمون زدیم ورفتیم نشستیم.همچنان در نقش خواستگار!!!! 

مادر داماد گفت عروس چایی نمیاری عروس گفت کوفت میارم بخورید. 

یکم مسخره بازی دراوردیم و خندیدیم .اخر سر ما نفهمیدیم چی شد که اون دوتا قلدر از تختشون اومدن پایین و یه دل شیر هممون رو کتک زدند.کم زورهاشم با همون دسته گلمون(جارودستی)مارو میزدند.ما هم از شدت خنده اصلا نمیتونستیم خودمون رو از زیر دست و پای اینا بالا بکشیم.فقط اگر میتونستیم یه ذره فحش میدادیم.ازمن یه 10 سانتی هرکدوم بلند تر بود.زور و هیکل که دیگه هیچ.ما جوجه بودیم هممون.  

اقا ما یه غلطی کردیم جعبه شیرینی رو دادیم به  دختر قلدره  این اومد یقه منو گرفت بعد سر من وسرخواهر داماد رو محکم کوبید به هم.من که تا چند ثانیه اصلا نمیتونستم بفهمم چی به چیه.خواهر داماد که اصلا چند روز پیشونیش قرمز بود.سروصدامون بلند شده بود.سرپرست خوابگاه هم پیج میکرد که شلوغ نکنید.تا فهمیدیم سرپرست میخواد بیاد بالا با هر زحمتی بود خودمون رو از زیر دست و چنگال اینا بیرون کشیدیم و دویدیم تو اتاق هامون. 

بعدا که فهمیدند پیشونی دوستم  قرمز شده اومدند معذرت خواهی اما دوستم فقط بهشون فحش میداد. 

 

قسمت جالب قضیه اینه که این دیوونه ها از فرداش رفته بودند داستان رو برا دوست پسر ها و دوست دوست پسر ها و همکلاسی هاشون تعریف کرده بودند.اما برعکس.گفته بودند ما از اولشم فهمیدیم سرکاریه .خواستیم بیان حالشون رو بگیریم.از فرداش فیلم داشتیم با دوست پسرهاشون که چپ چپ نگاهمون میکردند. 

اکیپ ما هم که اصلا صنمی با پسرای دانشگاه نداشت (برعکس اونا که تو دانشگاه فقط دنبال دوست پسر بودند)خیلی  معذب میشدیم... 

 

-چند وقت بعدش از صنم اجازه گرفتم و تو یه جشنی که تو خوابگاه برگزار شد این خاطره رو تعریف کردم وبدین ترتیب قضیه خواستگاری و کتک خوردن ما دارنده نشان برتر سیمرغ طلایی بلوری نقره ای مسی فلزی و پلاستیکی شد. 

 

-جایزه برنده شدن خاطره هم یه سس خوری بود که همون سال شکست

13-روزم، روزتان و روزشان مبارک

دیروز که رفتم خونه عزیز زود اومد میخواستم برم حموم عزیز گفت میخوام برم بیرون.گفتم وایسا منم ببر.گفت نه کار دارم.گفتم چکار داری؟ گفت مگه من هر کاری داشتم باید بهت بگم(با شیطنت هم میگه) 

میگم خوب منم ببر بریم با هم دور بزنیم میگه نه تو برو حمومتو بکن تا من برگردم. 

بعد چند دقیقه بهش میگم عزیز خالی از شوخی واس چکاری میری بازار( میخواستم بگم الان که حقوقتو ندادن انتظار ندارم برام چیزی بخری.یه شاخه گل بسه)  

گفت چطور مگه؟  

گفتم تو اول بگو تا بعد من بگم. 

 میگه تو بگو چکار داری 

گفتم نه تو اول باید بهم بگی واس چی میری بیرون.شاید یه وقت اون چیزی که تو ذهن من هست نباشه اونوقت ضایع شم 

یه خنده ریزی کرد و هیچی نگفت و رفت. 

شب که اومد برام یه دونه گلدون تزئینی که شمع تزئینی هم روش بود گرفت.با یه مقدار سنگ تزئینی.خیلی خوشگل بود .دست عزیزم درد نکنه. 

شرکت هم علاوه بر اون 100 تومن یه دویست دیگه ریخت به حسابم. 

به عزیز میگم دلت میخواد یه دست و یه پا نداشته باشی اما زن باشی؟؟؟؟؟؟ 

 

بعدشم خنده خبیثانه میکنم و میگم اخ که چه کیف داره زن باشی و روز زنم بیاد و از همه جا کادو بگیری. 

 

و نگاه حسرت بار عزیز!!!!!!! 

 

 

 

در ادامه خل بازی هامون پریروز که با عزیز داشتیم میومدیم خونه باز رفتیم جلوی محل کار دختر خالم و از تو ماشین دست تکون دادیم و بعدش گازشو گرفتیم سریع جیم فنگ شدیم رفتیم... 

 

12-در ادامه خاطره های عروس خانوم ابانی

1-دانشجو بودیم .یه روز به سرمون زد از این پله های اضطراری بریم رو پشت بوم خوابگاه.از پنجره انتهایی سالن طبقه اخر که ارتفاعشم از زمین زیاد بود پریدیم رو پله های اظطراری و از اونجا رفتیم پشت بوم.خوابگاه ما پشت ساختمان کلاس ها بود.نمیدونم رو ساختمون کلاس ها دوربین مدار بسته بود یا روی پشت بوم خوابگاه که دوربین حراست مارو ضبط کرده بود.ما هم هممون لختی پختی عین این دزدا رو پشت بوم خمیده خمیده میدوئیدیم و کیف میکردیم.از طرف حراست دیدیم یکی میاد که ما دویدیم رفتیم پایین.همون لحظه از دفتر خوابگاه پیج کردند که خانومهایی که رفتند پشت بوم بیاند پایین.با خودمون گفتیم خوب قضیه ختم بخیر شده بود.فرداش دو تا از دوستامون امتحان داشتند. حراستیا اینا رو سر جلسه گرفته بودند.کارت دانشجویی هاشون رو هم از رو صندلیشون برداشته بودند.اولش این بدبخت ها هاج و واج بودند.بعدند فهمیدند بخاطر اون قضیه پشت بومه هست.دوستم میگفت من با خودم گفتم من دیروز روسری سرم نبود حالا این با مقنعه از کجا بدونه کی به کیه.زدم زیرش گفتم نه!! ما نبودیم.حراستیه هم دوربین رو زوم کرده  روش و نشونش داده...دیده فایده نداره یه ذره اصرار والتماس کرده تا کارتشو بهش دادند... 

 

2- یه تاسیساتی تو خوابگاه داشتیم یه پسر جوون و مجرد تقریبا 22 23 ساله بود .شیشه پنجره های خوابگاه همشون از این نابینا ها هستند.نزدیکای غروب افتاب که خورشید میزنه به شیشه اگه از اینطرف به شیشه نگاه کنید تقریبا دیده نمیشه.یعنی تار و سیاه دیده میشه مثل اینه که پشت به خورشید تو غروب عکس بگیرید. 

این تاسیساتیه نزدیک غروب اومده بود خوابگاه.منم نمیدونستم  تاسیسات تو خوابگاه هستند که چادر سرم کنم .میخواستم برم حموم.دوتا تشت داشتم یکیشو یکی از هم اتاقیهام گرفته بود .تشت کوچیکه رو زدم زیر بغل و شونه وشامپو و حوله ولباسم توش و رفتم تو سالن.دیدم چه خوش موقع هم اتاقیم خودش داره میاد.بهش گفتم طیبه این تشت منو بهم میدی میخوام برم حموم.دیدم این هیچی نمیگه فقط راه میره.چشامو یه ذره تنگ کردم یه ذره خیره شدم دیدم این انگار اندامش زیاد دخترونه نیست.تو 20 متری من فهمیدم این همون پسر جوون خوشگله هست.یه جیغ بنفش کشیدم و تشت رو ول کردم و دویدم تو اتاق. آ با دوستام زدیم زیر خنده.

 

(اندام هم اتاقیم و تاسیساتیه شبیه هم بود.هر دوشون قدبلندو کشیده.دختره تقزیبا هم قد تاسیسات بود)

11-

دیروز نزدیکای ناهار عزیز بهم گفت ناهارو بریم بیرون بخوریم.با خواهر هماهنگ کردیم و رفتیم خواهر ۵ رو هم برداشتیم رفتیم کنار یه رودخونه ناهار خوردیم.جاش خیلی عالی بود.برای سیزده به در خوب بود.جریان اب تند بود و صدای اب خیلی زیاد بود.خیلی حس خوبی به ادم میداد.شوهر خواهرم کنار اب کلی رقصید و ادا در اورد.از اونجایی که من عشق ماهی کبابی هستم از خونه ماهی برده بودیم و یه کباب مشت هم دامادمون درست کرد.بقیه ماهی دوست ندارند منم جدیدا انقدر ماهی دوست شدم....اومدیم خونه برای غروب به عزیز گفتم بریم برای من یه خط ایرانسل بخریم. اصلا وفاداریم انقدر زیاد هست که حتی به ایرانسل که اولین خطمو ازش گرفتم هم وفادارم.بعدش رفتیم دور دور...از یه خیابون چند سری رد شدیم.محل کار دختر خالم بود.از تو ماشین براش دست بلند می کردیم.بعدش اون میومد یه ذره چاق سلامتی می کردیم و هر کی میرفت پی کار خودش..بار دوم که باز وایسادیم دختر خالم خندش گرفت.عزیز گفت دوتامونم دیوونه ایم .انه دیوونه بود منم دیوونه کرده.بار سوم اومدیم دیدیم در دفترشو بسته و رفته.به عزیز گفتم گازشو بگیر بریم دنبالش تو راه خفتش کنیم.عزیزم نامردی نکرد با سرعت رفت.اما مجرم فرار کرده بود ما نتونستیم بگیریمش.همه کوچه هایی که منتهی به خونشون میشد رو گشتیم .نبود که نبود. کلی واس خودمون حال کردیم. 

 

اقای مهندس به مناسبت روز زن ۱۰۰ تومن بهم کادو داد.به همه زن های شرکت داد.دستش درد نکنه.روزم و روزتان و روزشان پیشاپیش مبارک. 

 

اولین اس ام اس این خط ایرانسلمو برای عزیز فرستادم.براش نوشتم اولین اس ام اس این خط به اولین ،اخرین و عزیزترین کس زندگیم .امیدوارم همیشه اولین همراه برای هم باشیم.واز خدا خواستم همیشه همراهش باشه. 

 

 

عزیز احتمالا فردا با شرکتشون تسویه میکنه. 

الهی به امید تو.خودت مواظبش باش 

 

 

 

10-قهر خرکی

خوشحالم.کلاس خیاطیم اوکی شده.بعد از ظهر میریم که لیست وسایل مورد نیازش رو ازشون بگیرم وبرم خرید.. 

 

زیاد انرژی ندارم.این روزها کلا زیاد حالم خوب نبود.بخاطر همون قضیه ای که از عزیز ناراحت بودم.من سکوت میکردم و عزیز نازمو میکشید.مثل همیشه که من منتظرم اون حرفی بزنه و اونم حرفی از دلخوری من به میان نمیاره و حتی با وجودیکه میدونه ناراحتم نمیپرسه چرا ناراحتی.این چند روز فقط یکبار ازم پرسید.ادای یه سوسک رو دراورد و بعدش گفت چرا اینجوری هستی(یعنی مثل یه سوسک .چک و چوله ای ) 

 

مثل همیشه من تو سکوت و عزیز تو نازکشی و بوسیدن و نوازش و محبت بیشتر کردن و هیچکدوممون هیچ حرفی نمیزنیم. 

 

تا دیروز که عزیز یه مشکل بزرگ با شرکتش پیدا کرده بود .خیلی خسته بود طفلکم.شامشو براش بردم.خودم خیلی گرسنم بود اما از گلوم پایین نرفت..رفتم تو اتاق و یه اهنگ گذاشتم.بغضم ترکید و گریم گرفت.عزیز اومد تو اتاق.خوابید کنارم.سرشو گذاشت رو سینم. بغلم کرد.بهم گفت کی من بدون تو شام خوردم که الان برا خودت نکشیدی.بوسم کرد.دلم براش خیلی تنگ شده بود.بالاخره بغلش کردم.دستمو انداختم دور گردنش و گونه هاشو بوسیدم .دیگه گریه نکردم.اصلا هر وقت این مدلی  با هم قهر میکنیم دلم خیلی تنگ میشه.قهر راست راستکی نداریم.همش از این مدل خرکیاست.من ساکتم و ور ور نمیکنم دیگه.عزیزم فقط بوسم میکنه.البته این قهرخرکی یه  حسن داره.   عزیز بیشتر کارهای خونه رو انجام میده.میبینه من حالم خوب نیست خیلی مراعات میکنه.شام میکشه برام.چایی میاره.شیرینی میاره.هر خوردنی که باشه بهم تعارف میکنه.در حالت عادی من زیاد حرف میزنم و غذا و چای و اینا رو هم من میارم. 

 

(اصولا عزیز بجز شب اول زندگی مشترکمون  دست به ظرف شستن و غیره و غیره نزده الا در موارد قهر خرکی.که البته اونم به شدت اون قهر خرکیه بستگی داره.در بعضی موارد قهر خرکی من لام تا کام حرف نمیزنم بجز موارد ضروری.در بعضی موارد حرف میزنم اما کم.یعنی شروع کننده صحبت نیستم.فقط اگه عزیز بپرسه جواب میدم و حالا یه چند تا جمله اضافی هم اینور اونورش میگم.اما یهو یادم میاد تو قهر خرکی هستم.همونجا وسط جملم حرفمو قطع میکنم و تو افق محو میشم.)

 

به عزیز گفتم دست به پاهام بزن ببین چه یخ کرده.گفتم منو ببر دکتر.گفت باشه لباس بپوش.بعد گفت بذار یه اب قند برات بیارم.باهم رفتیم کنار سفره.عزیز برام اب قند اورد.یه بشقاب ماکارونی آورد.حالم بهتر شده بود.ور ورم داشت باز میشد...بهم گفت میای بریم تو پارک.یه فلاسک چای هم با خودمون ببریم وبریم یه مدت بشینیم.گفتم باشه.چای دم کرد و رفتیم پایین.اما گفتیم قبلش بریم یه وام اینترنتی که وقتش داشت تموم میشد ثبت نام کنیم.تا 11 ثبت نام کردنش طول کشید.منصرف شدیم وبرگشتیم خونه.ساعت 1 به بعد خوابیدیم.شاید بخاطر دیر خوابیدن انقدر الان خستم.شایدم بخاطر گریه های دیشب

 

امروز عزیز برای ناهار نمیاد خونه.من میرم بانک و چند جای دیگه.نمیدونم چرا انقدر بدنم بی حسه. 

 

دلم برای عزیز زندگیم خیلی تنگ شده.کاش زودتر شب بشه و بیاد خونه و من برم به استقبالش.دستمو بندازم دور گردنش وببوسمش... 

 

البته هنوز خودم نمیدونم یخم باز شده یا همچنان این قهر در ریشترکمتر ادامه دارد  ...اما دیگه حوصله ادامه ندارم.کلی حرف تو دلم قلمبه شده.کلی حرف خنده دار در مناسبت های مختلف میشد بزنم که نزنم.عقده ای شدم حالا

9

یه راننده اومد شرکت گفت من فلانیم همشهری فلان همکارتون.پسرعموم رئیس فلان اداره هست.داداشم رئیس بهمان اداره هست...گفت و گفت و گفت اخرش گفت وقتی به شرکت ما زنگ میزنید به  اقای ایکس بگید که منو واس کار شما بفرسته. 

 

برای من چه فرقی میکنه کی بیاد کی نیاد اما دلم برای بقیه میسوزه اگر فقط بگم این بیاد. 

 

یاد خودم میفتم دو سه روز پیش رفتم بانک.فلانی و فلانی وام کلان بدون هیچ سپرده ای میتونستند بگیرن من با سپرده یه وام به درد نخور.چون اونا پارتی داشتند و من نداشتم..... 

 

بد دوره ای شده

8

بی قرار هیچ قراری نبوده ام 

 

مگر 

 

قراری که با تو داشتم و  

 

تو هیچوقت نیامدی 

 . 

.

 

 

گفته ای که عشق ما جداست ؛ شعر مان جدا  

بی تو من نه عاشقم، نه شاعرم، قبول کن

 . 

 نگو"حرف دلت را بگو"   

نمی گویم. 

 

غریبه نیستی که نگویم 

 

من غریبه ام برای تو 

 

چطور بگویم

7

دومین قدمم دانلود یه پی دی اف در مورد بارداری و قبل از بارداری بود.الان که دارم اینها رو مینویسم اصلا امادگی یه بچه رو ندارم.اینها کارهای اولیشه و دارم سعی میکنم خودمو اماده کنم.بالاخره که باید یه روزی اتفاق بیفته و فکر می کنم اگر الان باشه شاید از بعضی جهات بهتره.از یک جهت فقط دلم میگیره.من هنوزم دلم میخواد دو نفره باشیم.من واقعا دلم نمیخواد نفر سومی بیاد.چند تا از دوستام گفتن ما هم اینطور بودیم بعدش خوب شدیم.اما من از یک چیز هم نگرانم.نکنه بعدا پشیمون بشم.قبلنا هم هیچ علاقه ای به ازدواج نداشتم.باور میکنید تنها کسی که به چشم یه کیس برای همراه و همدل شدن بهش فکر کردم عزیز بود.اونم تو ۲۴ سالگی.اخرای ۲۴ سالگی.تا بیایم عروسی کنیم شد ۲۷ سالگی.الان دلم میخواست تو همون ۲۴ ۲۵  سالگی عروسی می کردم.با خودم میگم چرا من اونموقع ها انقدر شوت بودم.چرا اصلا به این چیزها فکر نمی کردم.خواهر عزیز ۱۸ سالشه.شایدم ۵/۱۸. انقدر جدی به مساله ازدواج فکر میکنه بعد با خودم میگم اونموقع ها که من همسن این دختر بودم تو چه دنیایی بودم؟؟؟  

تو هر دنیایی بودم به ازدواج اصلا و ابدا فکر نمیکردم.یادمه ۱۹۱۸ ساله بودم که پسر خالم یه روز که منو میبرد که برسونه به اتوبوس که برم دانشگاه ازم خواستگاری کرد؟ ماها مثل خواهر وبرادر بودیم .همیشه با هم بودیم.روش نشد مستقیم بگه یه مجله گرفت برام گفت تو راه بخون حوصلت سر نره.مجله رو که باز کردم دیدم توش پاکت نامه هست.دوصفحه یا ۴ صفحه نوشته بود.هیچ چیزی یادم نیست ازش فقط میدونم ازم خواستگاری کرده بود و اخرشم یه رمز نوشته بود و گفت اگر جوابت مثبته بهم زنگ بزن و این رمز رو بگه .شاید میدونست منم روم نمیشه مستقیم چیزی بگم خواسته رمزی بگم که راحت تر باشم.وقتی نامه رو تا ته خوندم تا خود خوابگاه که ۶ ساعتی راه بود گریه کردم.اصلا بدم میومد.اصلا هر چی حس منفی بود همشون سرازیر میشدند توی وجودم. 

الانم هم درسته که اون حس ها یادم رفته اما باور میکنید اگر بگم همین الان که دارم خاطرات اونموقع رو مرور میکنم حس خوبی ندارم. 

انموقع ها یادمه تو دلم به پسر خالم میگفتم چرا از من خواستگاری کردی؟ چرا دنیای منو بهم ریختی؟؟؟ وحس بدم بیشتر و بیشتر میشد .۸ سال این طفلک منتظر شد اما من هیچوقت نتونستم اون حسو نسبت به پسرخالم رو از بین ببرم.اون حسه وقتی پسرخالم میومد دوباره در من بیدار میشد.حتی تو ۲۶سالگی .چقدر طفلکی عمرشو گذاشت و اخرشم نتیجه نگرفت. چرا یه نتیجه گرفت.

 

بخاطر من رفت دانشگاه.خیلی تو زندگیش تلاش کرد.اولش که خواستگاری کرد هیچی نبود.هیچی به معنای واقعی کلمه.روم نمیشد به دوستام  بگم خواستگارم شغلش چیه.بعدش خیلی تغییر کرد.خیلی خودشو عوض کرد.الان شده بقول یکی از کارگرهای شرکتمون یه ادم کله گنده. کار همه فامیلمون لنگ پسرخالم شده.یکبار تو ۲۶ سالگی بهم گفت من بخاطر تو وانتم رو فروختم رفتم دانشگاه.بخاطر تو ال کردم بل کردم.بهش گفتم مگه به جای بدی رسیدی؟؟ گفت اره راست میگی انصافا خیلی بهتر شدم.تا اونموقع میخواست فقط منت بذاره و منو مدیون کنه یا شایدم به من بفهمونه چقد بخاطر من از مهمترین چیزهای زندگی اونموقش گذشته.حس میکنم فهمید که این ۸ سال رو زیادم هدر نداده. از این حرفها بگذریم.حسم رو خراب میکنند

 

الان دلم میخواست یه دوسالی زودتر ازدواج میکردم.میدونم شاید زیاد فرق نداشته باشه اما من دلم اینو میخواد. 

 

برای بچه دار شدن هم همینطوریه.وقتی اطرافیانم رو که شاید از من کم سن تر باشند یا دیرتر ازدواج کردند یا شرایط من بهتر از اوناست میبینم که میخوان بچه دار بشن و این بی علاقگی خودم رو میبینم میگم شاید این حسم هم مثل ازدواجمه.شاید اگر عقب بندازمش بعدا با خودم بگم کاش زودتر تصمیم به بارداری میگرفتم.با خودم میگم شاید اصلا من ادمیم که در مقابل تغییرات دیر واکنش نشون میدم.شاید دلم میخواد همون روال سابق رو برم واز تغییر خوشم نمیاد.نمیدونم  

 

به هر حال الان دارم اروم اروم جلو میرم.دلم میخواد اخرین ماه از پاییز۹۳ از خدا نشونه بارداری رو بگیرم.دلم میخواد بچمون متولد شهریور ۹۴ باشه.خدایا خواسته تو هم همینه؟؟ نمیدونم شاید این نباشه.فقط اگر این نیست یه خواهش ازت دارم.التماست میکنم انقدر منو قوی کن که راضی باشم به رضای تو.فکر میکردم به نسبت قبل خیلی قویتر شدم اما به یه امتحانت بهم فهموندی هنوزم هیچی نیستم. 

 

خدایا مواظبمون باش

 

6

بسم اله الرحمن الرحیم 

 

امروز اولین قدم رو برای بچه دار شدن بر میدارم. 

 

میخوام برم پیش دکترم برای کسالتم.میخوام بهش بگم که ازم چکاب کامل بگیره.برای بچه دار شدن 

  

عزیز میگه اصلا پولش مهم نیست.بگو هر کاری لازمه انجام بده....عزیز بابای خوبی میشه.میدونم 

 

یا رب نظر تو برنگردد      برگشتن روزگار سهل است 

 

ب بسم اله رو که داشتم مینوشتم بی اختیار اشکام سرازیر شدند.حس میکنم دلم خدا میخواد.اصلا میدونی چیه دلم برای خدا خیلی تنگ شده.خدا هست....... من، من نیستم

5

میخوام برم کلاس خیاطی.نمیدونم با الگو برم یا بدون الگو 

 

اونایی که رفتن میگن بدون الگو بهتره اما با شک گفتن بعدشم  کلاس ها معمولا با الگو هست فقط یه کلاس هست که بدون الگو کار میکنه. 

 

دوستان لطفا اگر میدونید بهم بگید با الگو بهتره یا بدون الگو

4

دلم میخواد یه بچه داشته باشیم اما میترسم . 

 

اگه خونه داشتیم خیالم راحت بود. 

 

میترسم دیگه هیچوقت نتونیم خونه دار بشیم.

3

نفرین به اون قانونگذاری که قانون رو فقط برای مردم میذاره نه برای خودش 

 

نفرین به اون حکو.متی که هر کی هرجا هر چقدر دلش خواست میتونه بخوره و از امکانات و تسهیلات به نفع خودش استفاده کنه و اونی که نمیتونه هیچوقت نمیتونه و همیشه نمیتونه 

 

نفرین به اون حکو. متی که مردم رو دزد و دروغ گو بار آورده  

 

نفرین به اون حکو.متی که انقدر بالادستی های  ارگان هاش میخورند و میچاپند ک نمیتونند به غارتگری زیر دست هاشون ایراد بگیرند. 

 

 

نفرین به تویی که خون مردم رو تو شیشه کردی و اسلام اسلام هم میکنی 

 

و آه برای منی که دارم با قانون تو زندگی میکنم.تو جامعه ای که ابر قدرتش تویه دروغ گوی دزد هستی

 

1

از سفر که برگشته بودم خیلی دلم برای خانواده ام تنگ شده بود.مخصوصا برای دخترهای خواهرم.بهشون گفتم میاید یه روز ببرمتون تو خیابون با هم بستنی بخوریم.دختر بزرگترش که ۷سالشه خیلی خوشحال شد.گفت باشه.انقد ذوق کرده بوده که زودی به مامان باباش خبر داد.به خواهرم گفتم اگر خواستی باهام هماهنگ کن.خواهرم بهم زنگ نزد رفتم خونه.البته خونه بابام و خواهرم.دیدم بچه ها اماده شدند.انقدرم ذوق دارند که نگو.خسته بودم اما بردمشون.دخترکوچکترش ۳ سالشه همون که موقع مریضی داداشش که تازه به دنیا اومده بود خیلی بی تابی میکرد.اسمش نازنینه.خواهرم گفت بستنی نگیر.پیتزا هم نگیر.ذرت مکزیکی بگیر.تو راه دختر بزرگترش گفت نه من فقط بستنی میخوام.دیگه گفتم یکبار که طوری نیست هوا هم زیاد سرد نیست.بستنی خریدیم.زود برگشتیم.تو کوچه نازنین بغلم بود.دستشو محکم گره کرد دور گردنم وبا همون زبون بچه گونه که درست هم نمیتونه کلمات رو بگه گفت: من تو رو دوست دارم.....حس خیلی خوبی داشتم.تعجبم کردم که این بچه انقدر خوب احساساتشو ابراز میکنه.یا شایدم من انقدر خوشم اومده بود.موقعی که اصلا انتظارشو نداری عزیزت بهت بگه من تو رو دوست دارم.... 

 

بستنی فروشیه خیلی سرد بود.گفتیم بیایم بیرون بخوریم.وقتی داشتیم بستنی میخوردیم دیدم انگار دماغ نازنین داره میگیره.وفین فین میکنه.میخواستم ازش بگیرم هم که نمیداد.بهش گفتم نازنین بستنیت خیلی سرده ؟.گفت اره.گفتم بدش به من تا بذارم تو افتاب یکم گرم بشه.گذاشتمش تو افتاب تا اب شه..هربار که خواست بخوره گفتم سرده بذار گرم شه.تو ماشین همش سراغ بستنیس رو میگرفت بهش گفت نگهش داشتم تو خونه بهت بدم.باید بذارمش کنار بخاری تا گرم شه.قانع شد.تو راه به فائزه گفتم بستنی نازنین رو تو بخور.نازنین وقتی دید فائزه داره بستنیش رو میخوره میخواست بهونه گیری کنه.بهش گفتم طوری نیست.بعدا برات یه بغل بستنی میخرم.دستمو دراز میکردم و میگفتم انقدر بستنی.اونم میخندید.با همین حرفها قانع شد که نخوره.شب که رسیدیم خونه فائزه میترسید سرما بخوره.یه چای داغ خورد و رفت زیرپتو کنار بخاری خوابید.بعدشم بهم گفت همش تقصیر تو هست.چرا منو بردی برام بستنی خریدی.!!!! 

 

اینم از نتیجه بچه خوشحال کردن ما.اما  در کل خیلی خوشحال شدن.خیلی ذوق داشتن و من خوشحال میشدم. 

 

یه خاطره بی ربط دیگه یادم افتاد.هوا داره گرم میشه و من یاد ماه رمضون میفتم.ماه رمضون سال پیش عزیز روزهای اول روزه میگرفت.خیلی سختش میشد.یه شب موقع خواب دیدم عزیز انگار حسش شبیه اونایی که صبح زود پا میشن سحری میخورند نیست.بهش گفتم عزیز برای سحری بیدارت کنم..گفت من دیگه نمیتونم عید فطر مبارک!! پتو رو هم کشید سرش و روشم اونور کرد و خوابید...حالا  یه روز مونده به عید فطر میگفت ما فطریه نداریم.ادامه میدهیم!!!!  از اون روزی که گفته بود عید فطر مبارک تا روزی که گفت فطریه نداریم هم روزه نگرفت حالا شاید یکی دو روز .!!.. 

 

چقد جای این شکلک ها خالیه.میشه یکی بهم بگه این شکلک ها رو از کجا میارید.از همین هایی که میدوئند ومیزنند تو سر خودشون در اینجور مواقع!! 

 

ندا  نمیری یاد اون شکلک ضایعت افتادم. 

 

ذهن من دایم از این شاخه به اون شاخه میپره.تو این چند دقیقه که هر چی تو ذهنم میاد رو مینویسم میبینید که از شرق شروع کرده و رسیده به غرب.یادمه یکبار که داشتم کتاب شریعتی رو میخوندم.اونم تو کتابش گفته بود که ذهنم دائم از این شاخه به اون شاخه میپره.بعد گفته بود تو فلان کشور با فلان نویسنده اشنا شدم که اونم مثل من ذهنش مثل من بود.وقتی دیدم یکی مثل من هست چه حس خوبی پیدا کردم. 

 

در کل احساس میکنم زیاد انتظام فکری ندارم.فکرم کلا خیلی درهم هست.بعضی وقت ها که میخوام یه چیزی رو با هیجان بگم انقدر همه کلمات هجوم میارند به ذهنم که کلا جمله رو پس وپیش میگم.مثلا میخوام بگم عزیز کتابو بده میگم کزیز عتابو بده.....مثال بود ولی این اشتباه رو یکبار وقتی جلوی  دامادمون که اسمش حسین بود کردم.شکر خدا کسی متوجه نشد.حسینم اصلا نشنید .

تعطیلات خود را چگونه گذرانده اید؟؟

بنام خدا انشای خود را آغاز میکنم!!!  

 

 

از خستگی قبل از عید هر چی بگم کم گفتم.هیچ سالی انقدر بدو بدو نداشتم.هم کارهای شرکت زیاد بود و هم اینکه خریدهامون تمام نمیشد.مخصوصا که خواهرشوهر خیلی خیلی مشکل پسنده .تا از شرکت تعطیل میشدیم با خواهر شوهر یه جایی تو بازار قرار میذاشتیم و میرفتیم دنبال خریدها.اما فقط میگشتیم چیزی نمیخریدیم.من که کلا از مانتو گرفتن منصرف شدم.کفش مناسب هم پیدا نکردم. 

 

چهارشنبه ۲۸ اسفند ۱۰.۵ صبح از پرسنل شرکت خداحافظی کردم وسال جدیدم پیشاپیش تبریک گفتم و رفتم خونه.با خواهر شوهر رفتیم بازار و اخرین خریدها رو هم تا ظهر انجام دادیم.نزدیک ۱ ۲ رسیدیم خونه.تا شب که عزیز بیاد خونه رو جمع و جور کردیم و چمدونمون رو بستم و کارهامون رو کردیم و رفتیم خونه مامانم.این چند وقت که خواهرشوهر خونمون بود نشد که زیاد برم خونشون.دیگه دلم خیلی براشون تنگ شده بود.دلم میخواست قبل رفتنم چند ساعتی پیششون باشم.نزدیکای ۸  ۹ شب عزیز رسید. بعدش رفتیم خونه خواهر ۲ شام هول هولکی خوردیم.و عیدی بچه هاشو دادیم .بعدش باز برگشتیم خونه بابام و با اونا هم روبوسی کردیم و عیدی بهشون دادیم و راه افتادیم .رفتیم شهری که خواهر ۱ ساکن بود و تو مسیر بود.شب اونجا موندیم .عیدی بچه های این خواهرمم دادیم وساعت تقریبا ۸ بود که راه افتادیم.ساعت نزدیکای ۱۲ رسیدیم شهر عزیز.خواهر شوهر دلش حسابی برای شهرشون تنگ شده بود مخصوصا که خیلی سرسبز وقشنگ شده بود و در مقایسه با شهر ما که اب وهواش سرد وخشکه خیلی بهتره.عزیز بهش گفت انقد تو خیابون جیغ جیغ نکن.به عزیز گفتم بذار جیغ جیغ هاشو همینجا بکنه.میریم خونه فکر میکنن انقدر که خونه ما بهش بد گذشته انقد خوشحالی میکنه ابرومون رو میبره. 

 

 

پنج شنبه ۲۹ اسفند: عصری لباس پوشیدیم با عزیز و مادرش وخواهرش رفتیم سر خاک پدر بزرگ پدری و مادری عزیز.بعدش عزیز ما رو پیچوند خودش تنهایی رفت بازار من و خواهر شوهر هم با هم رفتیم ..ساعت ۷ رسیدیم خونه.سفره هفت سین منو انداختیم.خیلی خیلی خوشگل شده بود.شام خوردیم وپریدیم کنار سفره تا سال تحویل نشده.عزیز قبل سال تحویل به من گفت تو برو بشین کنار سفره قران بخون.یه ذره خوندم که بقیه هم اومدند. وسال تحویل شد...به مبارکی و میمنت. 

عزیز به پدرمادرش و خواهرش عیدی داد .اخرشم عیدی منو داد.عیدی من یه پلاک وزنجیر بود که پلاکه یه قلب بود وسطش اول اسم خودم z.فوق العاده دوسش دارم. همون موقع که مارو پیچونده بود رفته بود اینا رو بخره. برای اولین بار جلوی مامانش بغلش کردم و بوسیدمش.مادرشوهرم هم بهم پول داد.بعد از اینکه کلی عکس دور سفره با هم انداختیم رفتیم خونه مادربزرگ پدری عزیز. 

 

و از فرداش هم بقیه عید دیدنی ها.در کل عید خوبی بود.از قبل به همه اعلام کرده بودم که قبل عید خیلی خسته شدم و میخوام این 16 روز رو خوب بخوابم.صبح ها ساعت 9 پامیشدم.بعد صبحانه میرفتیم بیرون یه دوری میزدیم و برمیگشتیم خونه.بعد از خوردن ناهار میخوابیدیم تا 4 5.بعدش باز میرفتیم بیرون.برای سالگرد ازدواجمون کار خاصی نکردیم.به عزیز از قبلش گفته بودم که نمیخواد کادو بخری چون هم برای سالگرد عقدمون و هم  عیدی برام طلا خریده بود.نمیخواستم دوباره هزینه کنه.دلم میخواست بریم اتلیه که نشد.بخاطر ایام فاطمیه هم جشن نگرفتیم.فقط دلم میخواست عزیز 3 فروردین کنارم باشه که ظاهرا با دوستاش هماهنگ کرده بودند برن بندر.دلم میخواست حالا که نمیتونن قرارشون رو جا به جا کنند شب زود بیاند که شبم نشد زود بیاد.من عصرش با خواهرشوهر رفتم بازار و برای عزیز یه پیراهن یشمی با یه شلوارک خوشگل برداشتم.شب که اومد کادوهاش رو بهش دادم . 

 

عزیز ظاهرا میخواسته برای سیزده بدر که فامیلا جمع میشن برنامه بذاره و بزن وبرقص تو کوه باشه که 12 13 ایام فاطمیه بود.شب دوازدهم رفت وشیرینی خرید که شیرینی بده به همه که اونم بارون شدید گرفت و زودبرگشتیم و شیرینی ها هم تو خونه خورده شد.10 فروردین عروسی دعوت بودیم .یه لباس خوشگل تنم بود.دلم میخواست عزیز کنارم باشه وحالا که ارایشم دارم و اماده هستم بریم عکس بگیریم به عنوان عکس سالگرد  که اونم با اجازتون نشد.عزیز دو شب قبلش اومده بود شرکت بخاطر قرار دادهاشون واون روز هم نبود.انشاله سال های بعد برنامه هامون رو اجرا میکنیم. 

 

دیگه فعلا چیزی یادم نمیاد.اگه چیزی بود تو پست های بعد میگم. 

در پناه حق

 

 

 

سلااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااام

بسم اله الرحمن ارحیم  

 

وباز هم سلااااااااااااااااااااااااااااااام 

 

من اومدم.  

 

دیروز از سفر 16 روزه برگشتیم.امروز اولین شروعم تو سال جدید توی شهر خودمون تو شرکت و اینجا هست. 

 

خدایا کمک کن زندگی کنم. 

 

الهی به امید تو 

 

در یک وقت مناسب میام بیشتر مینویسم.این پست صرفا جهت عرض سلام و اعلام حضور هست