14- ادامه خاطرات خوابگاه

طبق تقاضای مکررررررر دوستان گفتیم یه دونه دیگه از اون سوتی هامون رو بگیم .شمام بهمون بخندید. 

سالهای اخر دانشگاه بودیم.اونموقع ها کسی بلد نبود از تلفن های داخلی خوابگاه، شماره یه داخلی دیگه رو بگیره.داخلی ها هم اینطور بود که هر 1 یا 2 اتاق یه داخلی برا خودش داشت .بچه های رشته ما تونسته بودن راهی پیدا کنند که با یه داخلی شماره یکی دیگه رو بگیری.کسیم نمیدونست.زیاد لو نمیدادیم که این روش رو بلدیم .چون بچه ها میرفتند به سرپرست میگفتند و اونم مارو استنتاق می کرد که چرا راههای خلاف قانون به بچه ها یاد میدید.یه راز بود. 

 خودمون هر وقت باهم کار داشتیم نمیرفتیم دم اتاق.از همین تلفن داخلی با هم حرف میزدیم. البته خیلی کم که بقیه متوجه نشند. 

یه روز گفتیم از این علممون استفاده کنیم یه ذره بخندیم.زنگ زدیم رو داخلی یکی از دوستهامون که بشدت تو فاز پسرای دانشگاه و خواستگاری وازدواج بودند. به  سحر که دقیقا تو خط دید ما تو سوئیت روبرویی بود زنگ زدیم.

-الو سحر خانوم 

-بله بفرمائید 

خوب هستید سرکار خانوم 

-مرسی شما 

من خواهر اقای ایکس هستم همکلاسیتون.ایشون از شما خیلی خوشش اومده.مدت هاست زیرنظرتون گرفته.اگر اجازه بدید بیام خدمتتون که بیشتر با هم اشنا بشیم(از اینورم داشتیم هی نگاش میکردیم و میخندیدم) 

سحر تو تفکر عمیق فرو رفته وبعد چند ثانیه من من کردن با کلی ناز و کرشمه فرمودند اجازه بدید من با خانواده ام صحبت کنم.ما هم یه ذره اصرار که لطفا سریعتر صحبت کنید .اینم گفت باشه من آخر هفته که رفتم خونمون با خانوادم صحبت میکنم.ازش خداحافظی کردیم و گوشی گذاشتیم. 

ما ۴-۵ نفری داشتیم از اینور سالن نگاش میکردیم و بهش میخندیدیم.یکی از بچه ها داد زد اهای سحر زودتر با خانوادت صحبت کن.اینم هاج و واج فقط داشت نگاه می کرد.اوردیمش تو اتاقمون و براش توضیح دادیم قضیه رو.اینم مارو گرفت به باد فحش ولگد.هرچی فحش تو عمرش یادگرفته بود تو ۵ دقیقه نثار روح وروانمون کرد.گفتیم اینا کلا اکیپی خیلی دلشون میخواد یه پسر ازشون خواستگاری کنه.به سحر گفتیم سحر تو به کسی چیزی نگو تا صنم رو هم بفرستیمش تو باقالی ها. 

سحر وصنم و دو سه تای دیگه یه اکیپ بودند.اون دوتای دیگه میرفتند کلاس بدنسازی.رشتشون هم طوری بود که احتیاج به درس خوندند نداشت.میخوردند ومیخوابیدند.جرات نداشتیم اون دوتا رو سرکار بذاریم.میزدند له و لوردمون میکردند.صنم وسحر ساده تر بودند. 

زنگ زدیم به صنم .دوباره همون سناریوی قبلی.منتها اینسری به صنم گفتیم فردا روز ولادت حضرت علی هست.دانشگاه هم تعطیله .اگر اجازه بدید تو این روز خوش یمن با مادرم و خالم و...بیایم دیدنتون.اونم قبول کرد. 

فرداش که روز عید غدیر بود اکیپ ما سفارش پیتزا داده بودند.بعد از خوردن ناهار گفتیم اماده شیم بریم دیدن عروسمون.یکی از جعبه های پیتزا رو برداشتیم و توش یه سری ات اشغال ریختیم (اگه گفتید توش چی ریختیم.مخففش ن.ب هست)به عنوان جعبه شیرینی.یه جارو دستی هم برداشتیم دورش روزنامه پیچیدیم به عنوان دسته گل.من تو دوستام از همه قدم بلندتر و هیکلی تر بود.قرار شد من داماد بشم.یه شلوار لی پوشیدم با یه کاپشن.موهامو که کوتاه هم بود با کش بستم و بچه ها با مداد چشم برام یه ریش پروفسری محشر کشیدند.خیلی خوشگل شده بودم.همونجا ارایشگره و چند تا از دخترا ازم خواستگاری کردند که باهاشون ازدواج کنم. 

یکی دیگه از دوستام شده بود مادر عروس.چادر نمازشو بست دور کمرش .از رو چادرش یه تسبیح گنده انداخت.شده بود عین گردنبند خاله قورباغه.خواهرداماد هم  یکی دیگه از دخترا بود .موهاشو خرگوشی بست.مادر وخواهر داماد هر دوشون یه رژ برداشتند و یه دایره قرمززززززززز بززززززرگ کشیدند رو گونشون به عنوان رژگونه.با این بند وبساط رفتیم خواستگاری بنده!! 

.خنده هم امونمون رو بریده بود.سرپله ها وایسادیم خوب خندیدیم بعد رفتیم طبقه بالا. 

وارد طبقه اونا که شدیم یه ذره انگار همه چیز مشکوک بود ولی گفتیم ما خودمون رو نمیبازیم.حتما به خواستگاری صنم میریم.حالا خدابزرگه بریم. 

رفتیم در زدیم تا اینا اصلا منتظر اومدن یه خواستگار نیستند.موهای صنم عین موهای یک شیییییر ژولیده بود.بقیشون هم که رو تختشون دراز کشیده بودند.تعارف هم نمی کردند بریم تو.خودمون یه تعارف به خودمون زدیم ورفتیم نشستیم.همچنان در نقش خواستگار!!!! 

مادر داماد گفت عروس چایی نمیاری عروس گفت کوفت میارم بخورید. 

یکم مسخره بازی دراوردیم و خندیدیم .اخر سر ما نفهمیدیم چی شد که اون دوتا قلدر از تختشون اومدن پایین و یه دل شیر هممون رو کتک زدند.کم زورهاشم با همون دسته گلمون(جارودستی)مارو میزدند.ما هم از شدت خنده اصلا نمیتونستیم خودمون رو از زیر دست و پای اینا بالا بکشیم.فقط اگر میتونستیم یه ذره فحش میدادیم.ازمن یه 10 سانتی هرکدوم بلند تر بود.زور و هیکل که دیگه هیچ.ما جوجه بودیم هممون.  

اقا ما یه غلطی کردیم جعبه شیرینی رو دادیم به  دختر قلدره  این اومد یقه منو گرفت بعد سر من وسرخواهر داماد رو محکم کوبید به هم.من که تا چند ثانیه اصلا نمیتونستم بفهمم چی به چیه.خواهر داماد که اصلا چند روز پیشونیش قرمز بود.سروصدامون بلند شده بود.سرپرست خوابگاه هم پیج میکرد که شلوغ نکنید.تا فهمیدیم سرپرست میخواد بیاد بالا با هر زحمتی بود خودمون رو از زیر دست و چنگال اینا بیرون کشیدیم و دویدیم تو اتاق هامون. 

بعدا که فهمیدند پیشونی دوستم  قرمز شده اومدند معذرت خواهی اما دوستم فقط بهشون فحش میداد. 

قسمت جالب قضیه اینه که این دیوونه ها از فرداش رفته بودند داستان رو برا دوست پسر ها و دوست دوست پسر ها و همکلاسی هاشون تعریف کرده بودند.اما برعکس.گفته بودند ما از اولشم فهمیدیم سرکاریه .خواستیم بیان حالشون رو بگیریم.از فرداش فیلم داشتیم با دوست پسرهاشون که چپ چپ نگاهمون میکردند. 

اکیپ ما هم که اصلا صنمی با پسرای دانشگاه نداشت (برعکس اونا که تو دانشگاه فقط دنبال دوست پسر بودند)خیلی  معذب میشدیم... 

-چند وقت بعدش از صنم اجازه گرفتم و تو یه جشنی که تو خوابگاه برگزار شد این خاطره رو تعریف کردم وبدین ترتیب قضیه خواستگاری و کتک خوردن ما دارنده نشان برتر سیمرغ طلایی بلوری نقره ای مسی فلزی و پلاستیکی شد. 

-جایزه برنده شدن خاطره هم یه سس خوری بود که همون سال شکست